He who loses his mother loses a pure soul who blesses and guards him constantly . . . Annesini kaybeden bir kişi, ona dualar eden ve onu koruyan saf bir ruhu kaybetmiştir. Kahlil Gibran

 

The sorrowful spirit finds rest when united with a similar one. They join affectionately, as a stranger is cheered when he sees another stranger in a strange land. Hearts that are united through the medium of sorrow will not be separated by the glory of happiness. Love that is cleansed by tears will remain externally pure and beautiful.

― Kahlil Gibran, The Broken Wings

Hüzünlü bir ruh, kendisine benzer bir ruhla birleştiği zaman huzura erer. Hüznün aracılığıyla birbirlerine kavuşan kalpler, mutluluğun zaferinden dolayı asla ayrılmayacaklardır. Gözyaşlarıyla temizlenen bir sevgi, sonsuza dek saf ve temiz kalacaktır.

― Halil Cibran, Kırık Kanatlar

 

If winter should say, “Spring is in my heart,” who would believe winter?”…Eğer kış, Baharı yüreğimde saklıyorum deseydi, ona kim inanırdı…” Khalil Gibran 🌷

He who writes in ink is never like he who writes in the blood of his heart, and the silence occasioned by boredom is never like the silence brought on by pain.

Mürekkeple yazan, kalbinin kanıyla yazan gibi değildir. Can sıkıntısının doğurduğu sükut, gamın yarattığı sükut gibi değildir.

Khalil Gibran

Much of your pain is self-chosen & Acılarınızın çoğu sizin tarafından seçilmiştir .. ~ Khalil Gibran

Your pain is the breaking of the shell that encloses your understanding.

Even as the stone of the fruit must break, that its heart may stand in the sun, so must you know pain.

And could you keep your heart in wonder at the daily miracles of your life, your pain would not seem less wondrous than your joy;

And you would accept the seasons of your heart, even as you have always accepted the seasons that pass over your fields.

And you would watch with serenity through the winters of your grief.

Much of your pain is self-chosen.

It is the bitter potion by which the physician within you heals your sick self.

Therefore trust the physician, and drink his remedy in silence and tranquility:

For his hand, though heavy and hard, is guided by the tender hand of the Unseen,

And the cup he brings, though it burn your lips, has been fashioned of the clay which the Potter has moistened with His own sacred tears.

~ Khalil Gibran

Acınız, anlayışınızı saklayan kabuğun kırılışıdır.

Nasıl bir meyvenin çekirdeği, kalbi Güneş’i görebilsin diye kabuğunu kırmak zorundaysa, siz de acıyı bilmelisiniz.

Ve eğer kalbinizi, yaşamınızın günlük mucizelerini hayranlıkla izlemek üzere açarsanız,acınızın, neşenizden hiç de daha az harikulade olmadığını göreceksiniz;

Ve kırlarınızın üstünden mevsimlerin geçişini kabul ettiğiniz gibi,aynı doğallıkla, kalbinizin mevsimlerini de onaylıyacaksınız.

Ve kederinizin kışını da, pencerenizden huzur içinde seyredeceksiniz.

Acılarınızın çoğu sizin tarafından seçilmiştir.

Acınız, aslında içinizdeki doktorun, hasta yanınızı iyileştirmek için sunduğu “acı” ilaçtır.

Doktorunuza güvenin ve verdiği ilacı sessizce ve sakince için;

Çünkü size sert ve haşin de gelse, onun elleri..”Görülmeyen”in şefkatli elleri tarafından yönlendirilir.

Ve size ilacı sunduğu kadeh dudaklarınızı yaksa da,
O’nun kutsal gözyaşlarıyla ıslanmış kilden yapılmıştır.

~ Halil Cibran

For life and death are one, even as the river and the sea are one & Hayat ve ölüm, tıpkı nehir ile deniz gibi, birdir.! …by Khalil Gibran

Only love and death change all things.

Solo l’amore e la morte cambiano ogni cosa.

Yalnızca sevgi ve ölüm her şeyi değiştirebilir.

Doar iubirea și moartea schimbă tot.

Nur Liebe und Tod ändern die Dinge.

Somente o amor e a morte podem mudar tudo.

Khalil Gibran

A friend who is far away is sometimes much nearer than one who is at hand.
Is not the mountain far more awe-inspiring and more clearly visible to one passing through the valley than to those who inhabit the mountain?

Ein Freund, der weit weg ist, ist manchmal viel näher als einer, der zur Hand ist. Ist das nicht der Berg weit mehr Ehrfurcht und mehr deutlich sichtbar auf eine Verabschiedung durch das Tal als zu denen, die den Berg bewohnen?

Un amico lontano  è a volte più vicino di qualcuno a portata di mano. E’ vero o no che la montagna ispira più reverenza e appare più chiara al viandante della valle che non all’abitante delle sue pendici ?

Un amigo que está lejos es a veces mucho más cerca de lo que está a la mano. ¿No es la montaña más imponente y más claramente visible a un paso por el valle que a aquellos que habitan en la montaña?

Um amigo que está longe às vezes é muito mais perto do que aquele que está à mão. Não é a montanha mais imponente e mais claramente visível para uma passando pelo vale do que aqueles que habitam a montanha?

Uzaklardaki bir dost bazen dizinizin dibindeki birinden çok daha yakındır. Dağ vadiden geçenlere eteklerinde yaşayanlardan daha muazzam görünmez mi?

Khalil Gibran